Pagbalik at pagalis

May kung ano ang pumasok sa akin ngayong araw. Naisipan kong mag internet ng wala naman talagang ireresearch, o kaya susulatan. Abormal ito para sa akin dahil di talaga ako mahilig mag internet. Dagdag pa ang walang kwentang kompyuter sa bahay na mas mabilis pa ata ang calculator magprocess ng data.
Siguro lang, namimis ko na ang buhay sa UP kahit isang linggo pa lang na walang pasok. Kahapon nga ng isumite namin ang aming huling gawain, gusto kong sumigaw sa Sunken Garden, gusto kong maglibot at lusawin ang oras habang ninananam ang nakikita sa paligid, gusto kong batiib lahat ng nakakasalubong.
Napamahal na talaga sa akin ang UP. Kahit noong first year pa lang ako (oo, 1999 po yun!!), noong parang morgue pa ang CR sa As, noong nasa may CASAA pa ang reg. at ang pila sa Soc Scie ay pamatay, enjoy pa rin ako dito. Feel at home. Pero naisip ko, hindi naman talaga sa ganda ng lugar o mas lalong hindi sa haba ng pila ang ginusto ko sa UP kundi sa mga taong nakikilala mo at mga gurong inspirado sa pagtuturo. (gaya ni Sir Mykel, Naks!!) Napaka laya ng talakayan, masaya habang natututo sa mga seryosong bagay. Masaya at interesting dahil hindi mawawala sa lesson ng klase ang mabanggit ang mga nangyayari sa paligid. Masaya dahil pinag-uusapan niyo ang sarili, ikaw at ang lipunan, at ang lipunan at ikaw. Totoo ito kahit sa sciences na kurso.

Nagsesenti lang siguro ako dahil ilang araw nalang, babalik nanaman ako sa mundong hindi ko maintindihan, magulo at marahas.Parang isang dimension na gumagawa ng robot na kung ano ang sabihin ng nasa taas ay siya ang susundin. Sa dimensiong ito, puno ng "intellectual arrogance" na pinandidirihan at kinaiinisan. Marahil dahil lamang ito sa iilan. Sana lang, pag bumalik ako dun, maalala ko ang UP at maalala ko, ang mga lessons na may iisa ang sinasabi...dapat may pakialam ka.